Sesini duymasam ne olur?,,
Ellerinin ateşi avuçlarımı yakmasa da,
Yıllarca yüzünü görmesem de, bir yerlerde var olduğunu biliyorum ya....
İşte oradasın!.
Tam karşımda, karanlık gecenin koyu ıssızlığına inat gözlerimi kamaştırırcasına ışıldıyorsun dalgaların üzerinde.
Seni sevmem için yüzünü görmem, ellerini tutmam gerekmiyor.
Sensizliğinde yaktığın bu ateş bütün masumluğuyla ve senin tum susmalarına rağmen sonsuza dek yanacaktır Sevgili.
Biliyor musun?
Yokluğunda hayalin hiç terketmedi beni, düşlerimde hiç ihanetini görmedim.
Sana biriktirdiğim tüm sözlerimi, her gece yakamozda fısıldadım kulağına usulca.
Sen en çok Yakamozları seversin.
Bense Seni....
Sen, tek huzurum, içinde fırtınalar barındıran uçsuz bucaksız Deniz'lerimsin benim,
bense suskunluğunu seninle bozan karanlık gecelerdeki Ay'ın ışığıyım gökyüzünde.
10.08.2008
.........................................
Sana bu satırları yazarken nasılda çarpıyor yüreğim ilk günkü gibi, bir görsen, bir bilsen!..
Hani, hayatında hiç aşkı tatmamış, sevmeyi bilmeyen bir yürek ilk aşkın heyecanını nasıl yaşar.. ya da kanat çırpmayı bilmeyen acemi bir kuşun çırpınışı nasıldır gördün mü hiç....
Bil bilsen sevgili, Seni tanıdığım günden beri yüreğime düşen bu ateşle yaşıyorum ben. Sana bakmadan, seni görmeden bir tek günüm bile geçmedi. Ne zamanın, ne saatlerin ne de günlerin önemi kalmadı benim için çünkü hep vardın sen benim yaşamımda, hep benimleydin sanki ve hep böyle yandı yüreğim.
Sana bakarken her şeyi unutuyorum, karşımda duran cansız hayaline her baktığımda içimi tarif edilmez duygular kaplıyor..Kimi gün de türlü hayallere dalıyorum kendimce, yeniden umut filizleri yeşeriyor deli gönlümde...
Bazen hayatın yükü çok ağır geliyor, her yanımı karamsarlık kaplıyor ve insanlardan köşe bucak kaçmak istiyorum, işte o zaman hemen sana koşuyorum, sığındığım tek limanım oluyorsun ve seninle konuşuyorum saatlerce, sana anlatıyorum içimden geçenleri bir bir...
Sana bakarken her şeyi unutuyorum ve tüm hüzünlerimden, kederlerimden arınıyorum seninleyken......
“Ben sizi seviyorsam, bundan size ne!...” demişti hani şair.... öyleymiş.. insan kendisi için severmiş, sadece kendisinde yanarmış ateş.. Koşulsuzmuş sevgi, şartsızmış.....
Birini gerçekten sevmek için onun da seni sevmesi gerekmiyormuş bunu da seninle öğrendim.. Çünkü şu zavallı yüreğim hiçbir karşılık beklemedi senden, kırılmadı sevmeyişine, hiç gücenmedi...
Sen benim hayattaki en büyük tutkum, belki de bitmesini hiç istemediğim özlemim oldun benim......16.07.2009