1902'de doğdum
doğduğum şehre dönmedim bir daha geriye dönmeyi sevmem
üç yaşında Halep'te paşa torunluğu ettim.
On dokuzumda Moskova komünist üniversite öğrenciliği
kırk dokuzumda yine Moskova'da Tseka-Parti konukluğu
ve on dördümden beri şairlik ederim,kimi insanlar otların kimi insan balıkların çeşidini bilir ben ayrılıkların
kimi insan ezbere sayar yıldızların adını ben hasretlerin....
Hapislerde de yattım büyük otellerde de açlık çektim açlık grevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir,
otuzumda asılmamı istediler,kırk sekizimde Barış madalyasının bana verilmesini verdiler de,
otuz altımda yarım yılda geçtim dört metrekare betonu elli dokuzumda on sekiz saatte uçtum Prag'dan Havana'ya
Lenin'i görmedim nöbetini tuttum tabutunun başında 924'te 961'de ziyaret ettim anıt kabri kitaplarıdır.
Partimden koparmağa yeltendiler beni sökmedi,
yıkılan putların altında da ezilmedim,
951'de bir denizde genç bir arkadaşla yürüdüm üstüne ölümün
52'de çatlak bir yürekle dört ay sırtüstü bekledim ...
Sevdiğim kadınları deli gibi kıskandım,
şu kadarcık haset etmedim Şarlo'ya bile aldattım kadınlarımı
Konuşmadım arkasından dostlarımın,
İçtim ama akşamcı olmadım,
hep alnımın teriyle çıkardım ekmek paramı, ne mutlu bana!...
Başkasının hesabına utandım, yalan söyledim,
yalan söyledim başkasını üzmemek için ama durup dururken de yalan söyledim,
bindim tirene uçağa otomobile
çoğunluk binemiyor,
operaya gittim
çoğunluk gidemiyor adını bile duymamış operanın
çoğunluğun gittiği kimi yerlere de ben gitmedim 21'den beri
camiye kiliseye tapınağa havraya büyücüye
ama kahve falına baktırdığım oldu,
Yazılarım otuz kırk dilde basılır
Türkiye'mde Türkçemle yasak
kansere yakalanmadım daha
yakalanmam de şart değil
başbakan fakan olacağım da yok
meraklısı da değilim bu işin
bir de harbe girmedim
sığınaklara da inmedim gece yarıları
yollara da düşmedim pike yapan uçakların altında
ama sevdalandım altmışıma yakın
sözün kısası yoldaşlar
bugün Berlin'de kederden gebermekte olsam da
insanca yaşadım diyebilirim
ve daha ne kadar yaşarım
başımdan neler geçer daha
kim bilir...
(11.9.'61 - Doğu Berlin)
tarafından 
Konu: NAZIM HİKMET RAN.-(otobiyografi) 
